- мәйкішең
- сын. Үстінде тек мәйкесі ғана бар (адам). Шалбарымды киіп, м ә й к і ш е ң, жалаңаяқ сыртқа шықтым (Қ.Қараманұлы, Ай куә, 79). Қонақты сыйлап Омар да орнынан тұрды, м ә й к і ш е ң денесіне пиджак жапты, орындық алып столдың екінші басына отырды (Ә.Тарази, Тасжарған, 320).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.